Vandaag is onze laatste dag in Costa Rica en die hebben we nu al (om 12.00) goed besteed met een rainforest-hike door het Santa Elena reserve. Vanochtend om 6.30 werden we opgehaald en we hebben zo`n 4 uur door het park gelopen, super mooi echt regenwoud. Ons doel? Eindelijk die beroemde vogel, de quetzal, te spotten. En ja hoor, mazzelaars die we zijn (bijna niemand ziet het beest hier, zelfs de tourguide die ons de tip gaf waar we hem het beste konden zien had hem niet gezien, gelukkig dat wij hem niet gehuurd hadden..) na een paar uur, een stijve nek van het omhoog kijken en heel veel geduld hebben we hem gezien! Helaas was Eric`s camera vandaag aan het staken (of in ieder geval alle batterijen), dus we hebben geen plaatjes van dit bijzondere vogeltje of het regenwoud, jullie moeten ons dus maar op ons woord geloven

Eergisteren zijn we hier, in Monteverde, aangekomen. Een relaxed bergdorp in een super mooi hostel met keuken, hangt een leuke sfeer hier, dus al snel besloten om maar weer 3 nachtjes hier te blijven. De reis hier naartoe was wederom lang en slopend. Het is maar goed dat onze moeders de laatste 3 uur omhoog over met stenen bezaaide weggetjes langs diepe afgronden in, jawel een mega grote afgedankte touringbus over het algemeen breder dan de weg zelf, niet hebben kunnen zien..Het was een lekker bumpy ritje, mede doordat de chauffeur echt geen idee had hoe zijn versnellingsbak in elkaar zat en welke versnelling wanneer te gebruiken.

Even terug naar de chronologische volgorde van onze reis. Vanuit Tortuguero (waar ons laatste verhaal eindigde) met een boot en 2 bussen via San Jose, waar ons verhaal is geschreven dus naar Manuel Antonio gegaan. We verbleven in een dorp daar vlakbij, Quepos, op het oog wederom zo`n triest saai dorpje, maar schijn bedriegt! Het centrumpje bleek alleraardigst met verrassend veel leuke, maar dure, restaurantjes en een supermarkt met vers brood!! Een hele verademing na al het zoete droge voorverpakte witbrood. Die dag afgesloten in een mexicaans
restaurantje met een livebandje van een stel bejaarde amerikaanse hippies op gitaar, drum en dwarsfluit, een soort spaanse rockmuziek. Klonk eigenlijk best goed! De dag erna het park van Manuel Antonio in. Gelukkig waren we er al om 7.00, want zodoende hadden we het park nog even een paar uurtjes voor onszelf, hierna veranderde het in een soort superdruk bezocht disneypark. Oftewel overal hordes schreeuwende Amerikanen die al blij zijn als ze een leguaan op het midden van het pad spotten (je wordt er echter doodgegooid met leguanen..). Wel erg veel beesten gezien, squirl monkey, kapucijneraapjes, een crab-eating raccoon, een agouti, toekans en als hoogtepunt een luiaard op een meter afstand die naar beneden probeerde te klimmen! Daar net als alle Amerikanen toch ook nog maar even op het schitterende strand gelegen.

Hierna ging de volgende dag onze reis naar Montezuma. Dit begon al goed met 3 uur wachten op de bus aangezien we de eerste (om7.30) op 5 minuten na hadden gemist, bedankt lonely planet.. Toen we in Puntarenas aankwamen alwaar we de ferry zouden nemen bleken we ook deze net gemist te hebben en 3 uur te moeten wachten .. Uiteindelijk waren we om 18.00 op het schiereilanden moesten we nog 2 uur met de bus naar Montezuma. Helemaal gaar kwamen we daar om 20.00 aan en bleek het door ons gewilde hostel vol, het 2e dicht en eindigde we in een soort hippiehostel, nogal smerig, waar Montezuma niet zonder reden Montefumar werd genoemd.. Het beste van die dag waren de homemade hamburgers bij een gezellig restaurantje.

De dag erna meteen een ander hostel betrokken, onze was laten doen en de 3 watervallen van Montezuma beklommen, dit laatste letterlijk. Was een leuk avontuur, niet verstandig op slippers en zeker niet goed voor de slippers.. Eric is nog van de hoogste waterval (10 mtr) gesprongen. De dag erna lekker dagje strand gedaan (niet dat er nu echt zon was, maar het regende in ieder geval niet) en kon Eric, zoals het een echt hollander betaamt, zijn dijkbouwkunsten ten uitvoering brengen. Beide avonden goede maaltijden zelf gekookt, ook weer eens lekker om te kunnen doen! Kilo vis gekocht bij een lokale visser thuis en door de pasta en noodles gemengd, heerlijk!

Vanuit Montezuma ging de reis naar Monteverde, gelukkig wat betere bus-ferry-bus verbindingen, maar alsnog een lange reis dus. En daar zitten we nu! Hebben hier ook maar even een wildlife guide gekocht, zodat we alle dierlijke pracht en praal ook een naam kunnen geven. Gisteren de befaamde canopytour gedaan inclusief tarzanswing (oftwel zonder waarschuwing aan een touw in een 9 meter diepte worden gegooid zodat je daarna heen en weer slingert, super eng!!) en superman (in een supermanhouding, met buik en gezicht naar beneden, langs een kilometer lange ziplijn door de wolken en bossen heen), het was echt fenomenaal fantastisch!! Zie de fotos voor de indruk en hopelijk ook zeer binnenkort filmpjes op youtube. De dag afgesloten in een sjiek restaurantje met een overheerlijke maaltijd en cocktails met dank aan Erics oom en tante!

Voor de filmpjes van de superman kijk op:

http://www.youtube.com/watch?v=QJ8_wrxJQL8

http://www.youtube.com/watch?v=LbQXnniIqiU

Op de eerste zie je belinda weggaan, op de tweede hoor je eric gezekerd worden en beleef je de vlucht met hem mee. Je mocht eigenlijk niet filmen dus de camera hangt gewoon op zijn borst. Vandaar alle geschud en de lange intro (hij moest al aan van te voren).

Ons volgende verhaal komt dus vanuit Nicaragua. Hier in Costa Rica hebben we in ieder geval goed kunnen genieten van het pura vida!