Zoals de titel al doet vermoeden hebben we veel gezien de afgelopen tijd.

Vanuit Antigua zijn we met een shuttlebus richting Semuc Champey vertrokken. Gelukkig vertrokken we pas om 14.00 s middags, want Belinda was aardig ziek geweest de nacht ervoor en de gehele ochtend. De details zullen we jullie besparen, fraai was het niet. De reis naar Semuc helaas ook niet.. Een lekker vol shuttlebusje (met nog 4 Nederlanders), waar uiteindelijk na een 40 minuten onbegrijpelijk wachten op een bezinestation er uiteindelijk nog een passagier bij moest. Al snel rees de vraag, waar gaat hij zitten dan? Ervaren reizigers die we inmiddels zijn hebben we de andere 4 Nederlanders kunnen vertellen dat er heus meer mensen in zo´n busje passen dan je denkt. Hierna nog 8 uur gereden waarvan ongeveer 3 uur al stuiterend over onverharde wegen. Als bonus mochten we het laatste stuk van 30 minuten achterin een pick-up staan inhet pikkedonker (want al 23.00). Zo kwamen we in het pikkedonker aan in ons hostel (nacht in de dorm was inbegrepen in onze reis, gelukkig hadden wij in tegenstelling tot de andere 4 Nederlanders maar een schijntje betaald) waar er na 22.00 geen elektriciteit was. Meteen ons bed in gedoken . De volgende dag bleek ons hostel een aangename verassing, erg mooi gelegen aan een rivier met houten hutjes, een restaurant met geweldig uitzicht en naast het natuurpark! Dus meteen maar even een dubbele kamer voor de komende 2 nachten geregeld. Na een ontbijt hebben we het natuurpark van Semuc ontdekt, waanzinnig mooi daar! Kraakheldere blauwe poeltjes, ruisende watervallen en rivieren die zelfs gedeeltelijk onder de grond doorgaan. Na een klim van 30 minuten kan je dit van bovenaf de berg bekijken. Onderweg terug naar beneden struikelde Belinda bijna over ruim een meter lange gifslang.

Hierna gerelaxed in ons hostel, Belinda was nog steeds niet echt fit. De avonden in dit hostel worden gevuld met salsa! Muziek lekker hard, tafeltjes aan de Kant en dansen maar! Wij hebben ons vermaakt met kijken. De dag erna nog steeds niet fit en erg warm, dus voornamelijk boekje gelezen en in de rivier afgekoeld. In de middag hebben we met een tour de grotten aan de overkant van de rivier bezocht. Iedereen een kaarsje in de hand en al wadend, zwemmend en klimmend de grotten verkend. Het water was super koud, maar een absolute beleving! Op de terugweg moesten we ons door een donker gat van 40 cm in diameter laten vallen zonder dat je wist wat je echt deed, want je kaarsje ging door al het wáter uit (voor zover de kaars niet al op was..). De avond doorgebracht al kaartend met een Amerikaans koppel uit Seattle, was erg gezellig! De dag erna werd Eric ziek, maar we moesten door naar Rio Dulce aangezien we rit al geboekt hadden. Er volgde wederom een rit van 5 uur onverharde wegen en 2 uur asfalt. In Rio Dulce een boot gepakt naar ons hostel, waar we ook weer een reiziger uit Utila tegen kwamen. Ons hostel was opgebouwd uit houten steigers boven het moeras met houten huisjes. Super mooi en super veel muggen! Die dag weer rustig aan gedaan omdat Eric niet fit was. De dag erna zijn we naar een warme waterval van vulkanisch water gegaan. Echt bizar, het water dat naar beneden stroomde was gewoon heet, terwijl het water in de rivier koel was.

Onze volgende stop was Tikal, daarheen maar weer eens de ´gewone´ bus gepakt (oftewel een uit elkaar vallende toeringcar). Ook geen aanrader.. Bij de grens van een nieuwe provincie moest iedereen zijn bus uit en werd er gecontroleerd op fruit. Schijnbaar hebben ze daar last van een soort fruitvlieg die ze liever in die ene provincie houden. Het laatste stukje weer afgelegd in een minivan en hebben toen een nieuw record gezet met maar liefst 27 mensen (en een baby) in het busje. Ons hostel was schoon, netjes en groot en had eindelijk weer eens een keuken. Die avond dan ook maar weer eens zelf pasta gekookt met groenten!

De volgende ochtend vroeg op, want om 6.00 ging het archeologische park van Tikal open en liepen wij er naar binnen. Deze indrukwekkende maya-site in de jungle was onze absolute tempel hoogtepunt (letterlijk en figuurlijk). Gigantische tempels verdeeld over een stuk jungle waar we vossen, papegaaien, agouti´s, toekans, prachtige spechten en vele andere mooie vogels hebben gezien. Wachtend op de bus terug ontmoetten we weer 2 Nederlanders (Guatemala is vergeven van de Nederlanders). Net toen we ons hostel bereikten begon het gigantisch te onweren en kwam het ineens met bakken uit de lucht, een echt tropisch regenbuitje. Gelukkig waren we toch niets van plan en hebben we lekker een paar uurtjes geslapen. Die avond bij een comedor aan het meer gegeten (goedkoop, echt Guatemalees eten).

De volgende dag verlieten we Guatemala en vertrokken we naar Caye Caulker, een carribisch eiland bij Belize. Zodra je de grens passeert is er een totaal andere sfeer; Garifuna (soort afrikaans-carribische) mensen en engelstalige zenders. Ook wel eens lekker voor Belinda om overal verstaanbaar te kunnen zijn. . Na een prima bootreis bereikten we het prachtige Caye Caulker. Dit is wat je echt verwacht bij een carribisch eiland: wit zand (nauwelijks strand helaas), azuurblauwe zee, zeer goede vis en een erg relaxte sfeer met soort reggae muziek. De eerste avond dan ook genoten van lobster van de grill. Gezien de lange reisdag waren we best moe en hebben we in bed nog even film liggen kijken (jaja, we hadden zowaar een tv met een Amerikaanse filmzender!!)

De eerste dag op het eiland besteed aan de was, het eiland verkennen en een zeil/snorkeltocht uitzoeken. Dit laatste uiteindelijk samen met de 2 Nederlanders, die we eerder in Tikal tegenkwamen ,geregeld. De rest van de dag hebben we op de Split doorgebracht, de plek waar het eiland in twee-en is gedeeld door ofwel de orkaan Hattie of door vissers, daar verschillen de meningen over.. Ook hier is niet echt strand en dus lagen we op de betonnen steigers bij de reggae bar met een belikin-biertje. Het leven is niet slecht in de Caribbean..

Onze tweede en laatste dag Belize hebben we doorgebracht op mr Juni´s zeilboot. Deze 76-jarige eilander heeft zijn houten zeilboot (en nog vele anderen) zelf gebouwd en kan praten met vissen. Over dit laatste waren we aanvankelijk enigzins sceptisch, maar na met hem 2 fantastische snorkeluurtjes onder water te hebben doorgebracht geloven we hem wel. De vissen bleven namelijk om hem heen zwemmen en kwamen naar hem toe als hij ze met zijn handen lokte. Zo kwam het dat hij eenstingray lokte, oppakte in zijn armen en over je buik en gezicht liet zwemmen. Een geweldige ervaring! Ook hebben we enkele zeeschildpadden, verpleegsterhaaien en waanzinnig veel mooie vissen gezien (vraag Eric naar details). Op de terugweg relaxed terug gezeild onder het genot van een kopje koffie en een koekje onderwijl luisterend naar de verhalen van mr Juni. Een absolute topdag! De dag hierna ook maar goed afgesloten met Arnout en Esther in de Split waar we van enkele cocktails genoten.

Toen moesten we Belize helaas weer verlaten (wel beter voor onze portemonnee) en zijn we ter boot naar Mexico vertrokken, zo konden we de dure belasting aan de landgrens omzeilen. In Chetumal werden we warm onthaald door de grenspolitie die met speurhonden al onze bagage onderzocht in een soort line-up. In het busstation bleek de eerste bus vol te zitten en de tweede vertrok pas 2 uur later. Uiteindelijk met 2 jongens ,die net in Utrecht zijn komen wonen ,een taxi gedeeld naar Tulum, wel wat duurder maar ook heel wat sneller! Daar wisten zij een leuk hostel aan het strand, dus ook met hen een taxi naar de dure Zona Hoteleria genomen. Het hostel was inderdaad erg leuk, een soort backpackers-resortachtig gebeuren. Ook hier wemelde het helaas van de muggen en was het erg warm. Nog nooit zo snel gedoucht, onderwijl de muggen van je afmeppend. Erna meteen sprayen met deet en dan was het best te doen. Ook wisten jan-Willem en Mark een lekker restaurantje en wederom hadden ze gelijk! Genoten van onze eerste Corona en heerlijke visfajita´s. De ochtend hierna weer een mayasite bezocht, namelijk die van Tulum. De ruins zelf zijn niet echt de moeite waard, maar de omgeving wel! Deze tempel ligt namelijk pal aan het strand en dat is geen luxe in deze extreme hitte. Ook hier waren we weer redelijk vroeg, want vanaf ongeveer 11.00 stroomden de touringcars binnen.. Om 11.30 waren we dan ook alweer terug bij ons hostel. De rest van de dag aan het strand spelletjes gedaan, op het strand corona´s gedronken en regelmatig afgekoeld in de (ja het wordt inmiddels saai) azuurblauwe kraakheldere zee. Die avond samen met Jan-Willem en Mark de stranden afgestruind op zoek naar zeeschildpadden en al snel hadden we een gigantisch vrouwtje gevonden die een gat aan het graven was voor haar eieren. Op de terugweg kwamen we zelfs nog een vrouwtje tegen, blijft geweldig!! Extra apart omdat we dit keer maar met z´n vieren waren in tegenstelling tot Tortuguero.

De dag hierna zijn we rustig aan naar Vallodalid gereisd, nadat we eerst nog even op het strand hadden gelegen. Hier naartoe hadden we voor het eerst deze reis een aircobus. Wat een luxe!! En beenruimte. In Vallodalid konden we eerst geen hostel vinden, alles al vol en toen begon het ook nog eens te onweren en keihard te regenen. Uiteindelijk beland in een nogal smerig en super warm hostel, maar goed je moet wat. Om dat goed te maken zijn we gaan eten in een uitermate luxe hotel/restaurant op het plein van Vallodalid, voor maar 22 Us dollar incl. 2 tequila sunrises. Na een vreselijk warme nacht hadden we om 8.00 de bus naar Chichen Itza, een wereldwonder. Ook werelds druk en warm. Gelukkig hebben we nog foto´s weten te maken van DE tempel zonder hordes toeristen erop. Eric vond de site niet zo geweldig, Belinda vond hem nog best indrukwekkend na alle slechte verhalen erover. Die middag het stadje Vallodalid verkent, een echt prachtig Mexicaans stadje. Om goed mexicaans af te sluiten hebben we bij een mexicaanse comedor gegeten en hierna genoten van latin livemuziek en dansende bejaarde stelletjes op het plein. De volgende dag een Cenote (ondergronds meertje) bezocht en daar een rit terug geregeld met een Amerikaan naar Vallodalid (scheelt weer 50 pesos..). Vervolgens onze tassen gepakt en de bus naar Cancun genomen. Helaas doen ze niet aan vaste zitplaatsen (ook al krijg je die van tevoren toebedeeld) en moesten we helemaal achterin zitten. Daar waar de airco niet reikt en zat Belinda naast een nogal obese kerel die lekker zat te zweten en ook de helft van haar stoel nodig had om te kunnen zitten..

Nu zitten we dus in Cancun, in een lekker schoon hostel met zwembad en fan op de kamer. Vandaag is gereserveerd voor de laatste was, site bijwerken en boodschapjes doen voordat we morgen naar Cuba vertrekken. In Cuba kan je namelijk veel producten (zoals tandpasta, zonnebrand e.d.) niet krijgen. Straks gaan we nog even het park en het strand hier bekijken en hopelijk genieten van een macFlurry! Dat is het voordeel van een grote stad!

Vandaag is dus onze laatste dag in Midden-Amerika, we hebben fantastische landen gezien en geweldige dingen meegemaakt. We zien nu uit naar ons laatste land, Cuba!